domingo, 31 de julio de 2016

ESPERANTO TAGO, laŭ TIME MAGAZINE...



 
http://time.com/4417809/esperanto-history-invention/
The Serious History Behind Esperanto
July 26, 2016
Image Esperanto creator L.L. Zamenhof.
Olivia B.Waxman  -
July 26, 2016

The first Esperanto textbook was published on July 26, 1887,
by its inventor L.L. Zamenhof.
Over 1,000 speakers of Esperanto have been expected to gather this week at the 101st World Esperanto Congress in Slovakia to celebrate Tuesday as the 129th anniversary of the “birth” of the language, as July 26, 1887, marked the publication of the first Esperanto textbook by L.L. Zamenhof. The Polish doctor created the language, which is essentially a set of roots that can be turned into words with certain endings that create different parts of speech.
Though Esperanto can be seen as something of a punchline today, its origins can be found in serious world-historical matters.
Zamenhof identified the need for a “neutral tongue,” as TIME once called it, while growing up in Bialystok in northeastern Poland, home of a mostly Jewish population and a few main ethnic groups that were not communicating. Humphrey Tonkin, the former president of the University of Hartford and the Universal Esperanto Association who currently represents the latter at the United Nations, explains that while Zamenhof was in medical school in Moscow in his 20s, his world changed: “The czar gets assassinated, Jews are accused of carrying out the assassinations, and there’s a whole round of pogroms in Russia that eventually spread westward into Poland.”
The wave of anti-Semitism underscored Zamenhof’s thinking that the world needed a single language that would make it possible for people to bridge gaps of religion or ethnicity. Meanwhile, technological developments like the telegraph meant that people from vastly different backgrounds were suddenly in closer contact than ever. “It’s also a period when the first international organizations get created, like the Universal Postal Union and Universal Telegraphic Union,” Tonkin says. “[It was] an earlier wave of globalism that destroyed with the rise of nationalism in the beginning of the 20th century.”
Considering that context, the language’s structure was strategic. Even though a Yiddish-based grammar would have been a natural choice for appealing to the Eastern European Jews who had inspired him, Zamenhof based his new tongue on the Romance languages. “He picked a language structured like Latin because Latin had prestige and Yiddish had none,” Tonkin says. The name Esperanto — meaning “one who hopes” — comes from the pseudonym under which the Jewish doctor published the textbook during a period of severe censorship of Jews in the Russian empire, but also because (in a soap-operatic twist) “he couldn’t use his own name because his father was one of the censors who censored Hebrew and Yiddish works.”
Esperanto wasn’t the first invented language of its time. A German Catholic priest tried to make “Volapük” catch on seven years earlier, but it died out because, “he didn’t want anyone else to make decisions about it,” says Arika Okrent, linguist and author of In the Land of Invented Languages. “Zamenhof just said, ‘Here it is,’ and he didn’t meddle with what people started doing with it.'”
Partly because Zamenhof let the language grow naturally, Esperanto is now said to be spoken in over 120 countries, boasts a Wikipedia site with more than 230,000 articles and has 465,000 signups on language-learning app Duolingo.
But Esperanto also had another reason to succeed: though other invented languages of the era were designed for practical purposes—to further scientific collaboration or assist with trade, for example—its pie-in-the-sky aims had immediate and broad appeal. And, Okrent says, that appeal has endured even as Esperanto has failed to become a widely spoken, everyday language.
“Esperanto people were drawn to this vision of world harmony,” she says. “The ideals kept it going through subsequent decades where it became clear that it wasn’t going to work in the way most people thought it would.”//-
JAM EN LA JARO 1923 
TIME MAGAZINE INFORMIS PRI ESPERANTO


THE LEAGUE OF NATIONS: Esperanto Spurned
Monday, Aug. 13, 1923

http://content.time.com/time/magazine/article/0,9171,727293,00.html

 "The movement to make Esperanto a world language for auxiliary international purposes received a rebuff from the Commission of International Coöperation, which had been invited to express its opinion on the question by the Assembly of the League of Nations.
The Commission decided to eschew synthetic languages, and to invite the League to favor the selection of a living language as one of the most powerful means for bringing the nations of the world together. English and French must fight it out.
Even Esperanto can be tinged with politics...".



miércoles, 27 de julio de 2016

Kial la 26 de julio estas la internacia "Esperanto-tago"...

Homoj nature desiras scii pri ĉio.  Tion eĉ asertas ARISTOTELO en la komenco de lia METAFIZIKO:  "Πάντες ἄνθρωποι τοῦ εἰδέναι ὀρέγονται φύσει."  Tamen ĉiam malfacilis al homoj scipovi ĉion. Tamen okazis preskaŭ miraklo en niaj tempoj: ĉar ni povas trovi en la "nuboj" de nia teknologia aparataro ĉion kion ni bezonus scii kaj eĉ troege!

Do mi miras ke ankoraŭ kelkaj esperantistoj demandas kial la 26 de julio estas la "Esperanto-tago"... Pardoninda estas la konfuzo, ĉar oni kutimis festi la "Esperanto-tagon" la 15- a Decembro, dato de la forpaso de ĝia iniciinto: L.L.Zamenhof.   Trafe lastatempe oni oficiale estas iom konzenteme akceptinta la tago 26 de julio, tago kiam aperis publikita la internacian lingvon de Dro. Esperanto.

Do, por miaj novaj legantoj mi elektis tiuj ĉi profesiecan artikolon facile legeblan pri la apero de internacia lingvo publikita ruslingve la 26 de julio de 1887.-

Bonan legadon...



http://sezonoj.ru/2016/07/eo125/

La 14an de julio 1887 (la 26an de julio, laŭ la Gregoria kalendaro) en la presejo de Ĥaim Kelter (Varsovio) aperis la 42-paĝa broŝuro Internacia lingvo. Antaŭparolo kaj plena lernolibro (por Rusoj). Ĝia aŭtoro, la 27-jara Ruslanda judo Lazarj Markoviĉ Zamenhof (Лазарь Маркович Заменгоф), kaŝis sin sub la pseŭdonimo “D-ro Esperanto”. Ĝis la jarfino aperis pola, franca kaj germana eldonoj de la verketo, kiu poste ricevis la “popolan” titolon: la Unua Libro. Sekvis eldonoj en pluraj aliaj lingvoj.

La titolpaĝo de la Unua Libro estis surprize simila al tiu de Volapük: Die Weltsprache de Johann Martin Schleyer. Reinhard Haupenthal notis, ke “la granda simileco prave supozigas, ke Zamenhof intence imitis la pli fruan verkon de Schleyer” kaj listigis similaĵojn en la du germanaj eldonoj [Haupenthal R. La Unuaj Libroj de Schleyer (1880) kaj de Zamenhof (1887): Pri la lanĉo de du plan-lingvoj. Schliengen: Edition Iltis, 2000]. Sed la libroj mem estis malsamaj. La 150-paĝa Volapüka estis preskaŭ kvaroble pli ampleksa, ĉefe, pro la pli ol 80-paĝa vortaro. Schleyer alparolis la mondon propranome, sed Zamenhof uzis pseŭdonimon, ĉu por eviti misfamiĝon inter la klientoj, ĉu por ke la disvastigon de la libro kaj de la lingvo ne ĝenu la judeco de la aŭtoro, ĉu pro natura modesteco.

La Unua Libro konsistas el kvar partoj, inter kiuj la plej ampleksa estas ne la Plena lernolibro, sed la Antaŭparolo (p. 3–30).
Unue, Zamenhof mencias la problemojn kiujn la diverslingveco kaŭzas en ĉiuj sferoj de la vivo, kaj atentigas, ke ĝi kaŭzas ankaŭ malamikecon inter la popoloj. Same kiel multaj lingvoprojektantoj, li kredis ke lingvo internacia havus grandan praktikan signifon por scienco kaj komerco, sed li emfazis, ke
grandegan utilon alportus al la homaro lingvo internacia, kiu, ne entrudiĝante en la doman vivon de la popoloj, povus, almenaŭ en landoj kun diverslingva loĝantaro, esti lingvo regna kaj societa.
Efektive, Zamenhof volis solvi ne nur la lingvan problemon, kaj post pluraj jaroj li konfesis:
mi de la plej frua infaneco fordonis min tutan al unu ĉefa ideo kaj revo — al la revo pri la unuiĝo de la homaro. Tiu ĉi ideo estas la esenco kaj celo de mia tuta vivo, la afero Esperanta estas nur parto de tiu ĉi ideo.
(MEH, p. 100)
Sed en la Unua Libro Zamenhof ne longe haltis ĉe tiu ideo kaj traktis, ĉefe, lingvajn aferojn. Prezentante la historion de la lingvoprojektado, li konstatis, ke por lingvigi projekton oni devas solvi tri taskojn, kaj ke en neniu antaŭa projekto estis solvita pli ol unu tasko, sed li sukcesis solvi ĉiujn tri.
1) La lingvo estu eksterordinare facila, tiel ke oni povu ellerni ĝin ludante. — Tion li solvis per simpligo de la gramatiko, kiun “oni povas bonege ellerni en la daŭro de unu horo”, kaj per regula vortfarado helpe de prefiksoj kaj sufiksoj.
2) La lingvo jam de la komenco mem kaj dank’ al sia propra konstruo povu servi kiel efektiva rimedo por internaciaj komunikiĝoj. — Por tio li “aranĝis plenan dismembrigon de la ideoj en memstarajn vortojn, tiel ke la tuta lingvo, anstataŭ vortoj en diversaj gramatikaj formoj, konsistas sole nur el senŝanĝaj vortoj”. Li donis ekzemplon de tio, ke alilandano ne konanta la rusan lingvon kaj ruslandano ne konanta la lingvon de la alilandano, povas interkompreniĝi, eĉ ne konante la lingvon internacian, nur helpe de vortaroj....

Legu la tutan tekston en: http://sezonoj.ru/2016/07/eo125/

martes, 26 de julio de 2016

Peripateante tra la programo kaj agadoj de la 101-a UK-Nitra-Slovakio.

Poŝmarko okaze de la 101-a UK.

Kiel fanatikaj navigantoj aŭ "περιπατητικοι" de la internacia reto, ni klopodis sekvi laŭ pove la agadon de la 101-a UK okazinta nun en la urbo NITRA en Slovakio.


Kompreneble, se vi ne povis partopreni persone en la kongreso , bezonas esti tre fanatika klopondante sekvi la tutan programon kaj la ĉefaj decidojn aŭ novaĵojn.
Feliĉe kaj aktualiĝinta laŭ la novaj teknologiaj tempoj, parto de la prelegoj kaj agadoj de la UK estas rekte tv aŭ radie elsendintaj pere de interreto. Kaj pri tio oni devus gratuli kaj danki la LKK. 
Tamen okazas ke malfacilas en aliaj landoj de la mondo, esti preta je la loka horaro de la kongreso... laŭ la loka horaro de Eslovakio... La samon okazas kun aliaj internaciaj eventoj -ekz. futbalaj matĉoj-  kaj je la ikazaĵo nur eblus revidi "podkastojn" se tio ĉeestas.

Tamen kun trejninta ĵurnalima menso, oni eblas fari resumon por la averaĝa esperantisto, multaj el kiuj ne kutimas legi revuojn ne spekti E-televidojn aŭ aŭskulti E-radiajn novaĵojn.  Nun multaj kutimas eniri en "Fejskuko" aŭ en listoj... nun atinĝeblaj ĉefe el la propra poŝtelefoneto, kaj kompreneble apenaŭ iom restas poste en la memoro.


Rapide jen miaj aktualaĵoj el la unuaj tri tagoj:

1.- Laŭ "Pribina" la "Kongresa Kuriero", aliĝis kaj partoprenas la kongreson 1250 esperantistoj, el 60-o da landoj: bonega kvanto laŭ optimistoj, malbonega laŭ kutimaj kritikaj persimistoj.
2.- Pri la temo de la UK, prelegis en la malfermo, kompreneble, la UEA-Prezidanto Mark Fettes...: alvokante pri pli "justa komunikado" kun "lingva justeco" en pli "socia justeco"...ĉiam agantaj pro la paco en malpaca mondo...
3.- En la kunsidoj de la "Komitato de UEA", oni voĉdonis kaj la samaj tri ĉefaj estraranoj estis reelektitaj -prekaŭ unuanime- por nova trijara periodo, kun la aldono de aliaj kvar estraranoj, kie ĉeestas nur unu ino, krom la direktorino de la CO. Same okazis grandan disputon pri la nova "plan- agado" kaj reformo de la  Uea-statutoj. Estas anoncitaj novaj "Honoraj Membroj" kaj la gajnintoj de la "Artaj konkursoj", ktp
4.- Grafa afero diskutita estis la kvazaŭ sendependeco de TEJO el UEA... pri kio ni havos plej klarajn informojn post la UK... ĉar ne multon estis informinta el la 72-a IJK, okazinta en Vroclavo, Polando la antaŭ semajno de la UK.
5.- la 26-a julio oni festis "Esperanto-tagon" -laŭ lastatempa decido- kaj plantis fronte de la Kongresa sidejo -Loka Universitato-  la "Esperantan arbon", memore de la tago kaj UK.
6.- Pri "artaj vesperoj" au Koncertoj, oni povas aispekti fotojn kaj videojn en Facebook...
Esperanto­kurso ĉe Duolingo Pri Esperanto­kurso ĉe Duolingo prelegis ĝia kreinto Chuck Smith. 
7.- Laŭ la programo, abundis prelegojn kaj kunvenetojn tre interesajn de "komisionoj" kaj "fakaj asocioj", verkistoj,  ktp. Indas mencii  la prelegon de Chuck Smith la kreinto de la nova fama esperanto-kurson ene de Duolingo... kie jam preskaŭ duonmillonoj da lernintoj studis Esperanton, ktp afero pri kio nun UEA kaj aliaj asocioj komencis okupiĝi. Same interesiĝis la kuvenon pri nova "ecumenisma interreligio", ktp
8.- Dume, antaŭ kaj post la UK okazisIos la IJK, la SAT-K, IKUE-K,, ILEI konferenco... kaj proksime apude en Polando la katolina internacia junulara Renkontiĝo, kie ĉeestas la Papo Francisko kaj polaj esperantistoj multon kunlaboris. 
9.- La libro-servo de UEA, kun specialaj prezoj pri la okazantaĵo, prezentis la tutan esperantan bibliografion kaj ĵus bakintajn aŭtorojn, eĉ se tamen  pro iu teknika problemo, ne eblis aperi la revuon "Esperanto" de UEA, junia-julia-numeroj...
10.- Laste: En venonta jaro  2017, okazos centjariĝo de la forpaso de L:L:Zamenhof, do ŝajnas ke oficiale estos anonite la "Zamenhofa jaro" aŭ-kaj la "jaro de la lernanto" fare de ILEI.

Estas jam sciate ke la nuna SISTEMO reganta la mondon, kaj pliiganta la nunan etno-politikajn kaj religiajn dividojn sur la planedo, ne ŝatas Esperanton kiel internacia komuna lingvo de paco kaj solidara interkompreniĝo. La nunaj militoj kaj terorismaj agadoj estas sufiĉa pruvo antaŭ niaj okuloj... Tamen la Esperanto Movado,... "kuraĝe ne flankiĝante sekvos la vojon celitan"...

Do, esperantistoj estas invitinta fariĝi "aktivuloj" kaj interesiĝi kaj kunlabori...

Se eblus al vi profitu interreton, sekvu tv-radiajn elsendojn, eniru en la vicon de KER ekzamenontoj  kaj aliĝu al la novaj "AMO" "aktivula maturiga Seminarion...
Estu tiel!


martes, 19 de julio de 2016

Kiel lerni el la spertoj de entreprenistoj el Ĉinio



ESPERANTISTOJ LERNU EL LA BONAJ ENTREPRENAJ IDEOJ EL ĈINIO. 

http://esperanto.cri.cn/2721/2016/06/21/173s186999.htm 

Qi Yang: mia duafoja entreprenado 

2016-06-21 12:32:01 Redaktoro:Li Lu

Nan Guanlu 100 Hao
En la jaro 2015 la 25-jara junulo Qi Yang forlasis Pekinon kaj revenis al sia hejmloko, la urbo Zhucheng, Shandong-provinco. 
Li malfermis manĝejon por fari privatajn pladojn ŝatatajn al gastoj. Li uzis duonon da jaro por fari enketon kaj serĉi kontentan lokon. 
Fine Qi Yang elektis la domon ĉe la numero 100 de la strato Nanguan kaj uzis la doman numeron kiel la manĝejan nomon, ĉine "Nan Guanlu 100 Hao". 
En la septembro de 2015, la manĝejo kun profunda antikveca gusto malfermiĝis. 
La bona dekoracio kaj la juna mastro fariĝis temo populare parolata de la lokanoj. Ĉiutage la manĝejo estas gastplena.

Antaŭ 10 jaroj, fininte sian studadon en luktarta lernejo, Qi Yang forlasis la hejmlokon kaj iris al Pekino. Li laboris kiel teartisto, servisto kaj kuiristo multjare. En la jaro 2010 Qi Yang decidis krei entreprenon kaj starigis komercan kompanion Si Hai Ru Feng, kiu ĉefe okupiĝas pri dieto. Sed pro la malĝustaj kono kaj juĝo pri la komerco kaj ŝanco, la unuafoja entraprenado de Qi Yang malsukcesis. Qi Yang suferis fortan atakon, sed aliflanke, Qi Yang komencis konsideri novan entreprenan vojon.
Nan Guanlu 100 Hao
"Mi ne timas malsukceson, sed mi tre timas la atakon al mia memfido. Antaŭe mi kredis ke mi havas bonan kapablon por akiri monon, sed kiam mi suferis malfacilon, mi ne povis bone helpi min mem. Do mi refoje laboris kiel kuiristo. Kvankam mi akiris altan salajron kiel kuiristo, tamen mi ofte sentis min malstabila. Mi pensis, ke mi devas fari entreprenadon. Ĉar la lupago, personara kaj materiala kostoj estas altaj en Pekino, do la loko ne estas mia unika elekto, mi povas reveni al mia hejmloko."
Kvankam Qi Yang havis malsukcesan suferon, tamen li tre amas la dietajn aferojn kaj la aspiron al libero. Do komence de la jaro 2015, kiam Qi Yang sukcese gajnis financadon, li revenis al sia hejmloko kaj komencis la duafojan entreprenadon.
Ĉambro Luan Ju
Post duono da jaro, Qi Yang elektis la domon ĉe la numero 100 de la strato nanguan kaj uzis la doman numeron kiel la manĝejan nomon, ĉine Nan Guanlu 100 Hao. En la septembro de 2015 la manĝejo kun profunda antikva gusto malfermiĝis. La manĝejo similas al artaĵo farita de Qi Yang, ĉiuj detaloj prezentas liajn specialajn ideojn. La domo estas malgranda, kiu havas kvin ĉambrojn. Ĉiuj el ili havas belan nomon: Tang Li, Cha Yue, Qing Geng, Yu Du, Luan Ju. Ili estas ĉinaj tradiciaj vortoj kun bonaj signifoj. Ĉe la pordo estas bambuoj, floroj, ŝtonoj. Gastoj povas trinki teon ĉe ili.
"Mi uzas la plej bonajn materialojn por fari pordojn, fenestrojn, manĝilojn kaj meblojn. Multaj dekoracia materialoj estas malnovaj, kiuj prezentas antikvan guston. Mi pensas, ke eble post kvar aŭ kvin jaroj, mia manĝejo prezentos pli bonan etoson al miaj gastoj. Mi plantos pli multajn specialajn plantojn ĉe la pordo, en diferencaj sezonoj la ĝardeneto povos prezenti diferencajn gustojn. Mi scias, ke miaj pladoj, mia dekoracio estas kopieblaj, sed mia intenco ne estas facile kopiita. "
Meblo kun malnovaj dekoraciaj materialoj
Nan Guan Lu 100 Hao estas privata manĝejo, do la pladoj devas havi sian specialecon. Qi Yang ĉiam persone aranĝas ĉiujn pladojn kaj instruas la kuiristojn kiel kuiri ilin. Lia pladfarado dependas de la sezona ŝanĝo. Pli kaj pli multaj gastoj konas tiun ĉilokon kaj volas gustumi la bongustaĵojn.
"Ĝis nun, mi persone aranĝas ĉiujn pladojn en mia manĝejo, inkluzive de materialo, gusto, kuira rimedo kaj prezentado. Poste mi instruas la kuiristojn. Ili devas fari la pladojn laŭ mia arto. Miaj pladoj ŝanĝiĝas ĉiusemajne. Mi ĉiam elektas sezonajn materialojn ĉiam depende de sankonserva principo."
Qi Yang diris al mi, ke li pli multe zorgas la sentojn de liaj laborantoj.
"Mi pli multe zorgas miajn laborantojn ol gastojn. Ĉar mi kredas, ke se la laborantoj havas bonajn humorojn, ili povos liveri pli bonkvalitajn servojn al niaj gastoj. Niaj laboroj estas malfacilaj, ni ofte interparolas pri niaj sonĝoj, niaj disvolvaj planoj. Mi tre ĝojas, ke ilia sonĝo estas helpo, per kiu mi povos realigi mian sonĝon."
Qi Yang
Nun, Qi Yang posedas pli maturan kaj stabilan afertraktan rimedon. Li lernis multajn el la unuafoja malsukceso. Pri la venonteco Qi Yang havas sian propran planon.
"Mi neniam faras longtempan planon, mi nur planas kion mi faros en la venonta jaro. Mia plano devas esti atingebla sed ne grandega. Mi opinias, ke ĉiuj entreprenistoj devas havi la stabilan mensostaton. Ĉiuj homoj havas grandan sonĝon, sed ni devas stari kun ambaŭ piedoj sur la tero."
La entreprenado liveras multajn elektojn al Qi Yang, ankaŭ instruas lin kiel bone ĝui vivon. La entreprenada procezo por Qi Yang havas pli fortan signifon ol ĝia rezulto.-//

lunes, 18 de julio de 2016

Kial Esperanto fariĝis la "danĝera lingvo"?

LA DANĜERA LINGVO EN NOVA ELDONO


Unu el la plej famaj verkoj pri la Esperanto-historio, La danĝera lingvo de Ulrich Lins, aperis ĉe UEA en nova, reviziita eldono ĝustatempe por prezento en la 101-a UK en Nitro. Ĝi estos havebla ankaŭ en la SAT-kongreso en Herzberg kaj mendebla ĉe la Libroservo de UEA.

Diktatoraj reĝimoj kaj fanatikaj ideologioj stampis Esperanton danĝera lingvo, plej forte en la nazia Germanio kaj en Soveta Unio sub Stalin. En sia detale dokumentita kaj riĉe ilustrita libro la germana historiisto Ulrich Lins montras, ke Hitler kondamnis Esperanton kiel ilon por la mondregado de judoj kaj ke Stalin, likvidante la revolucian internaciismon, subpremis la Esperanto-movadon kaj kaŭzis al ĝiaj anoj grandan suferadon kaj eĉ morton.

La unua eldono de La danĝera lingvo aperis en 1988 ĉe la germana eldonejo Bleicher kaj kiel represo ĉe Progreso en Moskvo en 1990. Aperis tradukoj en la germana, itala, japana, rusa, litova kaj korea; baldaŭ aldoniĝos ankaŭ angla eldono. Por la nova Esperanto-versio la teksto estis plene reviziita kun utiligo de fontoj, kiuj iĝis alireblaj nur post la germana reunuiĝo kaj la disfalo de Soveta Unio.

La danĝera lingvo: Studoj pri la persekutoj kontraŭ Esperanto. Ulrich Lins. Kovrilo kaj ilustraĵoj: Francisco L. Veuthey. UEA, 2016. 375+24p. Prezo: 18,00 EUR (triona rabato ekde tri ekzempleroj).

En la reta katalogo: 

Danĝera lingvo, La, Studo pri la persekutoj kontraŭ Esperanto. Ulrich Lins, Movado, UEA, 2016. Nova, plene reviziita historio pri la atakoj kontraŭ la E-movado, precipe sub Hitler kaj Stalin, sed ankaŭ en la cara Ruslando kaj la orienta Azio. Prezo: 18.00 EUR, triona rabato ekde 3 ekz. Pliaj informoj, reta mendilo: http://katalogo.uea.org?inf=9318

domingo, 17 de julio de 2016

Premioj por disvastigo de Esperanto.









«Premioj por la disvastigo de Esperanto» - propono de Lu Wunsch-Rolshoven. Specifa premio por tiu agado estas tre bona ideo, ĉar tio estas nia plej grava tasko, fakte la unua, la baza kaj plej grava el la celoj en la statuto de UEA, la kialo de ĝia kreiĝo: «[…] 3. Celoj. La celoj de UEA estas: (a) disvastigi la uzadon de la Internacia Lingvo Esperanto; [...]». Diskonigo kaj instruado de Esperanto (kaj de ĝia interna ideo) - sekve ĝia uzo en la interpopola komunikado - jen io, por kies realigo la aktivuloj vere meritas specialan premion (ĉi tie, en la Berlina Informilo, estas priskribo de iu ebla maniero, ekzemplo de tio) - malfermu la PDF-n por legi la tutan artikolon aŭ la tutan numeron de la Berlina Informilo N-ro 11: http://www.cdeli.org/CDELI-periodajhoj/B/Premioj_por_la_disvastigo_de_Esperanto_Berlina_Informilo_No11_1996_Li_BER_01.pdf - Gravas elstarigi per aparta, speciala premio tiun aleksteran, PRI- kaj POR-esperantan agadon.


·